Blogia
prowilliamson

LA PRIÈRE DE SAINTE THÉRESE / LA ORACIÓN DE SANTA TERESA / GEBET DER HL. THERESA / PREGHIERA DI TERESA DI AVILA / THERESA’S PRAYER /ORAÇÃO DE TERESA /MODLITBA SV. TEREZIE

LA PRIÈRE DE SAINTE THÉRESE

Comentaire Eleison CCXC

 Il est frappant de voir à quel point Dieu ne compte plus pour rien dans la vie du plus grand nombre d’âmes autour de nous aujourd’hui. C’est en Lui que chacun de nous « vit, se meut et existe » (Actes XVII, 28). Sans Lui nous ne pouvons lever un doigt, penser une pensée ni faire une seule action naturellement bonne, encore moins une action surnaturellement bonne. Tout ce que nous pouvons faire, de nous-mêmes, sans Lui, c’est pécher, et même alors l’action peccamineuse en tant qu’action vient de Dieu, seul ce qui en elle est peccamineux vient de nous, car ce qui en elle la rend peccamineuse n’est pas quelque chose de positif mais de défectif, du non-être.

Et cependant la grande majorité d’âmes autour de nous traitent Dieu comme s’Il n’existait pas, ou si tant est qu’Il existe, comme s’Il n’avait aucune importance. C’est un état de fait absolument incroyable. Et qui devient pire de jour en jour. Cela ne peut pas durer. Cela ne peut se comparer qu’avec l’état de l’humanité du temps de Noé. La corruption des hommes à cette époque-là était telle (Gen. VI, 11-12) que si Dieu ne voulait pas leur retirer l’usage de leur plus précieux don, le libre arbitre – et voyez seulement comment la plupart des hommes réagissent lorsqu’on essaie de les forcer à faire quelque chose! – alors l’unique manière qu’ils Lui laissaient de sauver encore un nombre important d’entre eux, c’était de leur infliger un châtiment universel où ils eussent néanmoins le temps de se repentir. Ce fut le Déluge, un événement dont l’historicité est établie par une abondance de preuves géologiques.

De même aujourd’hui, le seul moyen que l’humanité est en train de laisser à Dieu pour qu’il sauve encore un grand nombre d’âmes de l’horreur de leur propre choix de la damnation éternelle, c’est un châtiment universel. Comme au temps de Noé, la miséricorde de Dieu rend virtuellement certain qu’à l’immense majorité des âmes il sera donné le temps et le préavis nécessaires pour qu’elles se sauvent si elles le désirent. Et plus tard, beaucoup parmi le grand nombre qui sera sauvé (hélas, ce ne sera pas la majorité) reconnaîtront que seul le châtiment les a empêchés de se laisser entraîner jusqu’en Enfer par la corruption actuelle.

De toute façon, il sera facile pour tous de se laisser effrayer par l’explosion de la juste colère de la majesté de Dieu. Même à des kilomètres et des kilomètres de distance, les israélites furent terrifiés par la démonstration de sa puissance au sommet du Mont Sinaï (Exode XX, 18). A notre époque il sera bon de se rappeler la célèbre prière de Sainte Thérèse d’Avila:

Que rien ne te trouble,
Que rien ne t’effraie,
Tout passe,
Dieu ne change pas.
La patience
Obtient tout.
Celui qui a Dieu
Ne manque de rien.
Dieu seul suffit.

Cœur Sacré de Jésus, en Vous je mets toute la confiance dont je suis capable. Mais aidez mon manque de confiance!

 LA ORACIÓN DE SANTA TERESA

Comentario Eleison CCXC

Es extraordinario ver a que punto Dios está hoy perdido para la gran mayoría de las almas alrededor nuestro. Es en El que cada uno de nosotros “vivimos y nos movemos y existimos” (Hech.XVII,28). Sin El no podemos ni levantar un dedo, pensar un solo pensamiento ni realizar cualquier acción naturalmente buena, menos aún cualquier acción sobrenaturalmente buena. Todo lo que podemos hacer por nosotros mismos, sin El, es pecar y, aún así, la acción pecaminosa como acción proviene de Dios; sólo lo que en ella es pecaminoso proviene de nosotros mismos, porque lo que la hace pecaminosa no es en sí mismo un ser positivo sino un defecto de ser, una privación voluntaria de ser.

Sin embargo, la mayoría de las almas alrededor nuestro lo tratan a Dios como si El no existiera, o, en el caso de que sí realmente El existe, es como si no tuviera importancia. Es verdaderamente un estado de cosas increíble. Empeora día a día. No puede durar. Solamente puede ser comparado con el estado de la humanidad en el tiempo de Noé. La corrupción de los hombres en aquel tiempo era tal (Gen.VI,11-12) que, a menos que Dios les quitara el uso de su mas preciado privilegio, su libre-albedrío –¡ y simplemente vean como la mayoría de los hombres reaccionan cuando uno trata de forzarlos a hacer algo!– el único camino entonces que los hombres le dejaron a Dios para salvar un número importante de almas, fue infligir un castigo universal, durante el cual, no obstante, tuvieran tiempo de arrepentirse. Ese fue el Diluvio, un evento histórico corroborado por una masa de evidencia s geológicas.

Del mismo modo hoy, el único camino que la humanidad le está dejando a Dios para salvar todavía un número importante de almas del horror de condenarse a sí mismas para la eternidad, es seguramente un castigo universal. Tal como en el tiempo de Noé, la misericordia de Dios hace prácticamente seguro que al enorme número de almas, sino a todas, les será dado el tiempo y el conocimiento necesarios para salvarse a sí mismas si ellas lo desean. Y después, muchas del gran número que habrán sido salvadas (¡Ay!, no la mayoría) reconocerán que solamente aquel castigo las salvó de ser arrastradas con la corrupción actual, todo el camino hacia abajo hasta el Infierno.

Con todo, será fácil estar espantado por la explosión de la justa ira de un Dios majestuoso. Desde kilómetros y kilómetros de distancia, los Israelitas estaban aterrados por la demostración de Su poder en la cima del Monte Sinaí (Exod.XX,18). En nuestros propios tiempos será bueno recordar la famosa oración de Santa Teresa de Avila:

Nada te turbe,
Nada te espante,
Todo se pasa,
Dios no se muda.
La paciencia
Todo lo alcanza.
Quien a Dios tiene
Nada le falta.
Sólo Dios basta.

Sagrado Corazón de Jesús, toda la confianza de la que soy capaz, la pongo en Ti. ¡Ayuda a mi falta de confianza!

Kyrie eleison.

 GEBET DER HL. THERESA

Eleison kommentare CCXC

Es ist schier unbegreiflich, wie weit die Mehrzahl der Menschen von Gott abgekommen ist. Dabei ist doch er es, in welchem „wir leben, uns bewegen und sind“ (Apostelgeschichte 17,28). Ohne ihn können wir keinen Finger bewegen, keinen Gedanken hegen und keine natürlich gute Tat vollbringen, ganz zu schweigen von einer übernatürlich guten Tat. Ohne ihn können wir nur eines tun: sündigen – und selbst dann kommt bei der sündigen Tat die Tat an sich von Gott, während nur ihre Sündhaftigkeit von uns stammt. Denn die Sündhaftigkeit für sich allein genommen ist kein Wesen, sondern ein Mangel an Wesen.

Trotzdem behandelt die große Masse der Menschen Gott so, als ob er nicht existiere; oder wenn sie ihm eine Existenz zubilligt, dann behandelt sie ihn, als ob er keinerlei Bedeutung habe. Das ist ein wahrhaft unfaßbarer Stand der Dinge, welcher von Tag zu Tag schlimmer wird und der gewiß nicht andauern kann. Der heutige Zustand der Menschheit ist vergleichbar nur mit der Zeit Noahs. Die Verderbtheit der damaligen Menschen war an einem Punkt angelangt (Genesis 6,11-12), an welchem Gott nur noch ein Mittel zur Rettung einer beachtlichen Zahl von Menschen übrigblieb, wenn er ihnen ihr kostbarstes Talent, den freien Willen, lassen wollte – und beobachten wir doch nur, wie die Menschen reagieren, wenn jemand sie zu etwas zwingen will. Jenes Mittel war eine umfassende Züchtigung über die Menschen zu verhängen, während der sie allerdings noch Zeit zur Umkehr haben würden. Das war die Sintflut – ein historisches Ereignis, welches durch eine Unzahl geologischer Belege erwiesen ist.

Auf ähnliche Weise ist in den Augen Gottes gewiß auch heute eine weltweite Züchtigung das einzige Mittel, welches die Menschheit ihm gelassen hat, um wenigstens eine große Zahl von Menschen vor dem Grauen bewahren zu können, daß sie selber sich in die ewigen Verdammnis stürzen. Wie zur Zeit Noahs wird die Barmherzigkeit Gottes auch heute praktisch sicherstellen, daß bei weitem der größten Anzahl von Seelen – wenn nicht allen – die nötige Zeit und Erkenntnis zuteil wird, sich zu retten, wenn sie wollen. Im Nachhinein werden dann viele aus dieser großen Zahl von Geretteten (letztere werden leider nicht die Mehrheit sein) erkennen, daß nur diese Züchtigung sie davon abhielt, durch die heutige Verderbtheit in die Hölle mitgerissen zu werden.

Allerdings werden wir schnell erzittern vor dem sich entladenden gerechten Zorn eines majestätischen Gottes. Die Demonstration seiner Macht auf dem Gipfel des Berges Sinai erschreckte die Israeliten noch meilenweit (Exodus 20,18). Wir tun also in unserer Zeit gut daran, das berühmte Gebet der Hl. Theresa von Avila in Erinnerung zu rufen:

Nichts soll Dich ängstigen,      Nada te turbe,
nichts Dich schrecken.            Nada te espante,
Alles geht vorüber,                 Todo se pasa,
Gott allein bleibt derselbe.      Dios no se muda.
Alles erreicht                         La paciencia
der Geduldige.                      Todo lo alcanza.
Und wer Gott hat,                  Quien a Dios tiene
der hat alles.                        Nada le falta.
Gott allein genügt.                 Solo Dios basta.

Heiligstes Herz Jesu, all das Vertrauen, welches ich fassen kann, lege ich in dich. Hilf doch meinem Mangel an Vertrauen!

Kyrie eleison.

PREGHIERA DI TERESA DI AVILA

Comentario Eleison CCXC

È straordinario fino a che punto un gran numero di anime intorno a noi oggi abbia perduto Dio. È in Lui che ognuno di noi “vive, si muove, esiste” (Atti, XVII, 28). Senza di Lui non possiamo alzare un dito, formulare un pensiero o fare qualsiasi buona azione naturale, per non parlare di qualsiasi buona azione soprannaturale. Tutto quello che possiamo fare da soli, senza di Lui, è peccare, e anche in questo caso l’azione peccaminosa, in quanto azione, viene da Dio, solo la sua peccaminosità viene da noi stessi, perché la peccaminosità di per sé è qualcosa non di positivo, ma di manchevole.

Eppure, la massa di anime intorno a noi tratta Dio come se non esistesse o, se esiste, come se Egli non avesse alcuna importanza. È uno stato di cose veramente incredibile. Si peggiora di giorno in giorno. Non può durare. Esso si può paragonare solo alla condizione del genere umano al tempo di Noè. A quel tempo, la corruzione degli uomini era tale (Gen. VI, 11-12) che tranne che Dio non avesse tolto loro l’uso della loro dote più preziosa, il loro libro arbitrio – e si vede come reagisce la maggior parte degli uomini quando si cerca di costringerli a fare qualcosa – il solo modo che Gli lasciarono per salvarne un numero significativo fu quello di infliggere loro un castigo universale, nel quale avrebbero avuto comunque il tempo di pentirsi. E fu il diluvio universale, un evento storico provato da un gran numero di prove geologiche.

Allo stesso modo oggi, un castigo mondiale è sicuramente, al cospetto di Dio, l’unico modo che l’umanità Gli ha lasciato perché un gran numero di anime si possa ancora salvare dall’orrore di dannarsi per l’eternità. Come al tempo di Noè, la misericordia di Dio rende praticamente certo che a tale gran numero di anime, se non a tutte, sarà dato il tempo e le conoscenze necessarie per salvare se stesse, se lo desiderano. E dopo, molti in questo gran numero che sarà salvato (ahimè, non la maggioranza), riconosceranno che solo quel castigo li ha salvati dal lasciarsi trascinare giù in fondo all’Inferno a causa della corruzione odierna.

Eppure, sarà facile essere spaventati dall’esplosione della giusta collera di un Dio maestoso. A miglia e miglia di distanza gli Israeliti furono terrificati dalla dimostrazione del Suo potere sulla cima del Monte Sinai (Es. XX, 18). Ai nostri tempi, sarà bene ricordare la famosa preghiera di Santa Teresa d’Avila:


Nada te turbe,         Nulla ti turbi,
Nada te espante,     Nulla ti spaventi.
Todo se pasa,         Tutto passa,
Dios no se muda.    Dio non cambia.
La paciencia            La pazienza
Todo lo alcanza.      Tutto ottiene.
Quien a Dios tiene   Chi a Dio si aggrappa
Nada le falta.           Nulla gli manca.
Solo Dios basta.       Dio solo basta.

Sacro Cuore di Gesù, tutta la fiducia di cui sono capace, io la pongo in Te. Aiuta la mia mancanza di fiducia!

Kyrie eleison.

THERESA’S PRAYER

Eleison Comments CCXC

It is extraordinary how far God is lost to the great number of souls around us today. It is in him that every one of us “lives and moves and has his being” (Acts, XVII, 28). Without him we cannot lift a finger, think a thought or do any naturally good action, let alone any supernaturally good action. All that we can do by ourselves, without him, is to sin, and even then the sinful action as action comes from God, only its sinfulness comes from ourselves, because the sinfulness is in itself something not positive but defective.

Yet the mass of souls around us treat God as though he does not exist, or, if he does exist, as though he is of no importance. It is a truly incredible state of affairs. It is getting worse day by day. It cannot last. It can only be compared with the state of mankind in the time of Noah. Men’s corruption at that time was such (Gen. VI, 11-12) that unless God took away from them the use of their most precious endowment, their free-will - just see how most men react when one tries to force them to do something! - then the only way they left for him to save any significant number of them was to inflict a universal chastisement in which they would nevertheless have time to repent. That was the Flood, a historical event proved by a mass of geological evidence.

Similarly today, a worldwide chastisement is surely, before God, the only way that mankind has left for him to save still any large number of souls from the horror of their damning themselves for eternity. As in Noah’s time, the mercy of God makes it virtually certain that the huge number of souls will be given the time and knowledge necessary to save themselves if they wish. And afterwards many of the large number that will be saved (alas, not the majority) will recognize that only that chastisement saved them from drifting with today’s corruption all the way down to Hell.

Still, it will be easy to be frightened by the explosion of the just anger of a majestic God. From miles and miles away the Israelites were terrified by a demonstration of his power on the top of Mount Sinai (Exod. XX, 18). In our own times it will be well to recall the famous prayer of St Theresa of Avila (given here with a rhyming translation into English to facilitate memorisation):–

Nada te turbe               Let nothing fret you
Nada te espante           Nothing upset you.
Todo se pasa               Everything falters
Dios no se muda.         God never alters.
La paciencia                Patience withal
Todo lo alcanza.           Will obtain all.
Quien a Dios tiene       Who to God will cling
Nada le falta.               Can lack for no thing.
Solo Dios basta.           God alone is enough.

Sacred Heart of Jesus, I put in you all the trust I can lay my hands on. But help my lack of trust!

Kyrie eleison.

 ORAÇÃO DE TERESA

Comentários Eleison CCXC

É extraordinário o quanto Deus está perdido para o grande número de almas que nos rodeia hoje. É Nele que cada um de nós "vive e se move e tem seu ser" (Atos, XVII, 28). Sem Ele não podemos levantar um dedo, ter um pensamento ou fazer qualquer ação naturalmente boa, e muito menos qualquer ação sobrenaturalmente boa. Tudo o que podemos fazer por nós mesmos, sem Ele, é pecar, e mesmo assim a ação pecaminosa como ação vem de Deus, e só a sua pecaminosidade vem de nós mesmos, porque o pecado é em si algo não positivo, mas defeituoso.

No entanto, a massa das almas em torno de nós trata Deus como se Ele não existisse, ou, se existe, como se Ele não tivesse nenhuma importância. É um estado de coisas verdadeiramente incrível. Isso está ficando pior a cada dia. Não pode durar. É algo que só pode ser comparado ao estado da humanidade no tempo de Noé. A corrupção dos homens naquele momento era tal (Gen. VI, 11-12) que, a menos que Deus lhes tirasse o uso de seu dom mais precioso, o seu livre-arbítrio - basta ver como a maioria dos homens reage quando alguém tenta forçá-los a fazer alguma coisa! -, a única maneira que eles deixaram para Ele salvar um número significativo deles foi infligir um castigo universal em que, não obstante, tivessem tempo para se arrepender. Esse foi o Dilúvio, um fato histórico comprovado por uma massa de evidências geológicas.

Da mesma forma, hoje, um castigo em todo o mundo é, sem dúvida, diante de Deus, a única maneira que a humanidade tem deixado para Ele salvar ainda qualquer grande número de almas do horror de elas condenarem a si mesmas para a eternidade. Como no tempo de Noé, a misericórdia de Deus torna praticamente certo que a um grande número de almas será dado o tempo e os conhecimentos necessários para salvarem-se, se assim o desejarem. E depois, muitos do grande número que será salvo (infelizmente, não a maioria) irão reconhecer que só aquele castigo os salvou de se dirigirem com a corrupção de hoje direto para o Inferno.

Ainda assim, será fácil ficar assustado com a explosão da justa ira de um Deus majestoso. A milhas e milhas de distância os israelitas ficaram aterrorizados por uma demonstração de seu poder no topo do Monte Sinai (Ex XX, 18). Em nossos tempos, será bom recordar a famosa oração de Santa Teresa de Ávila:

      Nada te turbe.
      Nada te espante.
      Tudo passa.
      Deus não muda.
      A paciência tudo alcança.
      Quem a Deus tem nada lhe falta.
      Só Deus basta!


Sagrado Coração de Jesus, toda a confiança que tenho, eu deposito no Senhor. Auxilia a minha incredulidade!


Kyrie eleison.

Tradução: Mosteiro da Santa Cruz

MODLITBA SV. TEREZIE

Komentář Eleison CCLXC

Je pozoruhodné, jak dalece je dnes Bůh ztracen velkému množství duší kolem nás. Neboť v něm každý z nás „žijeme a dýcháme i trváme“ (Skutky XVII, 28). Bez něj nemůžeme pohnout prstem, myslet jedinou myšlenku nebo vykonat jakýkoliv přirozeně dobrý čin, natož pak jakýkoliv nadpřirozeně dobrý čin. Vše, co sami od sebe můžeme učinit bez něj, je hřešit, a dokonce i tehdy pochází hříšný čin jakožto čin od Boha, pouze jeho hříšnost pochází od nás samotných, protože hříšnost sama o sobě není něčím pozitivním, ale zkaženým.

Přesto velká spousta duší kolem nás bere Boha, jako by neexistoval, nebo, existuje-li, jako by neměl žádný význam. Je to skutečně neuvěřitelný stav věcí. Zhoršuje se každým dnem. Nemůže přetrvat. Dá se to porovnat pouze se stavem lidstva v době Noeho. Zkaženost lidí byla v té době taková (Gen. VI, 11-12), že pokud by jim Bůh neodňal užívání jejich nejcennějšího daru, jejich svobodné vůle – jen se podívejte, jak většina lidí reaguje, když je chce někdo přinutit něco učinit! – pak by jedinou cestou, kterou mu ponechali, aby zachránil nějaké významnější množství z nich, bylo uštědřit jim nějaký všeobecný trest, při němž by však nicméně neměli čas litovat. To byla potopa, dějinná událost prokázaná velkým množstvím geologických důkazů.

Stejně tak dnes je celosvětový trest před Bohem jistě jediným způsobem, který mu lidstvo nechalo, aby spasil ještě nějaký větší počet duší před hrůzou jejich věčného zatracení. Jako v době Noeho činí milosrdenství Boží v podstatě jistým, že velkému počtu duší bude dán čas a poznání nezbytné k tomu, aby se spasily, pokud budou chtít. A poté mnohé z tohoto velkého počtu, který bude spasen (bohužel nikoliv většina), uznají, že pouze trest je spasil, aby nebyly unášeny s dnešní zkažeností cestou do pekla.

Přesto bude snadné polekat se výbuchem spravedlivého hněvu majestátního Boha. Na míle a míle daleko byli Izraelité vystrašení názornou ukázkou jeho moci na vrcholu hory Sinaj (Exod. XX, 18). Bude dobře si v naší době připomenout proslulou modlitbu sv. Terezie z Ávily (předkládanou zde v rýmovaném překladu do angličtiny k lepšímu zapamatování):

Nada te turbe           Ať mě nic nezneklidňuje,
Nada te espante       ať mě nic nenahání strach.

Todo se pasa           Všechno pomíjí.

Dios no se muda      Bůh se nemění.
La paciencia            Trpělivostí se

Todo lo alcanza        dosáhne všeho.
Quien a Dios tiene   Kdo má Boha,

Nada le falta           tomu nic nechybí.
Solo Dios basta       Bůh sám stačí.

Nejsvětější Srdce Ježíšovo, vkládám v tebe všechnu důvěru, kterou mohu nalézt. Pomoz však mému nedostatku důvěry!


Kyrie eleison.

Zdroj:  HTTP://rexcz.blogspot.cz

 

 

0 comentarios